ช่ำ หมายถึง ว. มากพอแก่ความต้องการจนสมอยาก เช่น เที่ยวเสียชํ่า กินเสียชํ่า.
ว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.
(ปาก) ว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.
ว. น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อย ๆ เช่น, มะม่วงชํ้า, เป็นรอยจํ้า ๆ อย่างรอยฟกชํ้าดําเขียว.
ก. เจ็บใจ, ระทมใจ.
ก. บอบชํ้ามาก, ชอกชํ้า ก็ว่า.
ว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.
ว. ชะงัด, แม่นยํา, ขลัง, แน่, ได้จริง.